Малко тиха мъдрост не би навредила на нашия сайт.
Двама монаси, Танзан и Екидо, вървели по кална улица в града. Наближили едно хубаво младо момиче, облечено в скъпа коприна, което се бояло да пресече улицата поради голямата кал.
- Почакай, момиче – казал Танзан. Вдигнал го на ръце и го пренесъл отатък.
Двамата монаси не си проговорили до падането на нощта. Тогава, след като се прибрали в манастира, Екидо не се сдържал повече.
- Монасите не бива да се доближават до момичета – казал той, - особено до хубавици като днешната! Защо го направи?
- Драги братко – отговорил Танзан,-аз отдавна оставих онова момиче в града. Но ти все още го носиш.
Nadie
Абонамент за:
Коментари за публикацията (Atom)
Няма коментари:
Публикуване на коментар